venres, 10 de xuño de 2016

Cinéfilo irredento


Tiven que estar na casa, sen saír algúns días - consecutivos -, e aproveitei para (amén de ler o último de Manuel Rivas ou Ignacio Sánchez Cuenca...) ver na televisión algunhas películas:
 

          a) Esquecidas –vistas no seu momento-
 
          b) Inéditas - na miña filmoteca-
 
          c) Curiosas –por descoñecidas –
 
          d) Actuais –feitas neste lustro -
 

Cando digo televisión xa sabedes ò que me refiro: colles o “mando” e comezas a procurar eses canles que non teñen publicidade –ou moi pouca – i emiten películas dia e noite, ejem, ejem...

TCM, Hollywood, AMC, Calle 13, Paramount, Sundance... A grandeza do “mando” é esa: escolles, paras, cambias, apagas...
 
Déixovos un decálogo (con luces e sombras: xa coñecedes a miña subxectividade):
 
 
1.- The blackboard jungle, 1955. (“Semilla de maldad”, cando se estreou en España). Richard Brooks dirixindo a Glenn Ford –impoñente -cuns secundarios marabillosos (Sidney Poitier, Vic Morrow...). Era un xeito de facer cine (clásico): comercial e con calidade.
 
2.- Minority Report, 2002. Gústame a ciencia ficción... Baseada nun relato do mítico Philip K. Dick, Spielberg dirixe con tino a Tom Cruise -Colin Farrell ten un papel moi agradecido- e Max von Sydow nunca defrauda!

3.-Little Buddha (“Pequeño Buda”) 1993. O gran Bertolucci envellece mal ; malia a todo, quedeime por Cris Isaack....cantante mítico ( Wicked Game !). Como actor, só ten presenza –enche a cámara -

4.- Lost in traslation, 2003.Dirixe Sophia Coppola. A típica película de culto....sen nada detrás, con perdón!  Bill Murray, pagado de si mismo...Scarlett Johansson sí, ten magnetismo! Xapón queda moi lonxe....

5.- What lies Beneath (“Lo que la verdad esconde”) 2000. Robert Zemeckis fai unha película trapalleira : xa sabedes, trampas no guión, falsas mortes, música para asustar...Harrison Ford e Michelle Pfeiffer danlle credibilidade, e pouco máis...

6.- Penélope, 2006. Mark Palansky dirixe con soltura a Christina Ricci e a unha troula de actores ingleses que sempre o fan ben...nunha entretida adaptación doutro clásico contemporáneo : Roald Dahl!

7.- Liberal Arts. (“Amor y letras”) 2012. Un curioso (e para min descoñecido) Josh Radnor –escritor, actor, director – ceiba unha película agradable ; un rapaz –profesor - que visita a universidade onde estudou....un guión moi ben acaído!

8.- The Company, 2003. Unha inclasificable película de Robert Altman. Fascinoume Neve Campell ( guionista, actriz, bailarina ).Está Malcolm McDowell: outro ó que lle sentan ben as canas!

9.- The Soloist. (“El solista”). 2009. Outra agradable sorpresa.... o director Joe Wright manipula a Robert Downey jr., e tira o mellor de Jamie Foxx neste¿drama? dun xenio musical que tolea, incapaz de dominar o seu talento...

10.- Midnight in the garden of good and evil. (“Medianoche en el jardín del bien y el mal”), 1997. E se vos digo que Clint Eastwood é mellor director que actor?

Ten “algo”: sabe escoller os temas (guións ). Potencia o talento dos actores (Kevin Spacey, soberbio!. John Cusack levando ben o punto de vista –noso-)... e ten capacidade de convicción para que os produtores invistan , sen reparo, en filmes excelentes coma este.


P.S
Inmenso pracer procurar na “rede” os títulos orixinais, biografías, datos, información..., claro que é valiosa a arañeira !!... (Grotescos os títulos en castelán!)

E tamén, ejem, deprimente política de repetir, constantemente, en horarios diferentes –vaia ! –xoias cinematográficas... tanta repetición, devalúa, of course!)




En Compostela, logo do centenario das Irmandades da Fala, 2016

Ningún comentario:

Publicar un comentario